Beschrijving van Silymarine

Silymarine is een flavonolignanverbinding die wordt gewonnen uit de zaadhuid van de silymarinezaden van de medicinale plant Asteraceae. Deze stof is onoplosbaar in water, oplosbaar in aceton, ethylacetaat, methanol en ethanol, en slecht oplosbaar in chloroform.

De belangrijkste bestanddelen zijn silybine, isosilybine, silybinine en silymarine. Het belangrijkste actieve ingrediënt in silymarine is silybine, dat ongeveer 50% tot 70% van de totale hoeveelheid silymarine uitmaakt en het meest actieve en effectieve ingrediënt in silymarine is.

Silymarine is geen vrucht. Het behoort tot de composietenfamilie (Asteraceae). De vruchtzaden worden gebruikt als medicijn. Het is op zichzelf geen vrucht, maar de vrucht kan wel gebruikt worden ter bescherming van de lever.

Silymarine beschermt en stabiliseert ten eerste het levercelmembraan, wat de leverfunctie aanzienlijk kan verbeteren en een alanine- en aspartaataminotransferase-reductie kan bewerkstelligen. Ten tweede is het moeilijk om te herstellen na een transaminase-reductie, waardoor silymarine voornamelijk wordt gebruikt bij patiënten met een verhoogde alanine- en aspartaataminotransferase en met mate kan worden gebruikt bij leverschade.

Silymarine wordt veel gebruikt in medicijnen, gezondheidsproducten, voeding, cosmetica en andere producten. Het kan ook in de veehouderij worden gebruikt als toevoegingsmiddel in diervoeders.

Wat zijn de voordelen van silymarine?

Leverbescherming

Silymarine heeft een beschermende werking op de lever en kan levercellen beschermen tegen giftige stoffen, met name alcohol en milieuverontreinigende stoffen (pesticiden, zware metalen, enz.) die de lever binnendringen en beschadigen. Silymarine kan de activiteit van vetzuursynthase en triglyceridesynthase in levercellen remmen, waardoor de vetafzetting in de lever wordt verminderd, de leverbelasting wordt verminderd en leverschade wordt voorkomen. Deze werking heeft een zeker therapeutisch effect bij aandoeningen zoals alcoholische leverziekte en niet-alcoholische leververvetting.

Antioxidante functie

Silymarine heeft een sterke antioxiderende werking, kan vrije radicalen wegvangen, lipideperoxidatie door oxidatieve stress voorkomen en heeft een antioxidatieve werking. Het kan levercellen beschermen tegen schade door vrije radicalen en de antioxiderende werking is sterker dan die van vitamine E.

Ontstekingsremmend

Silymarine kan de productie van ontstekingsmediatoren zoals interleukine-1β remmen, waardoor de ontstekingsreactie van de lever afneemt. Het heeft een verlichtend effect op symptomen zoals roodheid, zwelling en pijn in de lever, veroorzaakt door acute of chronische hepatitis.

Bevorder de eiwitsynthese

Silymarine kan de eiwitsynthese bevorderen en de productie van nieuwe producten versnellen. Dit versnelt de productie van nieuwe levercellen of het herstel van beschadigde levercellen.

Bevordert de galafscheiding

Silymarine kan de afgifte van cholecystokinine stimuleren en de galafscheiding verhogen. Het heeft ook een bepaald therapeutisch effect op ziekten van het spijsverteringsstelsel, zoals cholestatische geelzucht.

Anti-cardiovasculaire ziekte

Uit onderzoek is gebleken dat silymarine de weerstand tegen LDL (low-density lipoprotein) kan verbeteren, wat een bepaald effect heeft op de preventie en behandeling van hart- en vaatziekten.

Hoe beschermt silymarine de lever?

Silymarine kan vrije radicalen vangen, het pathologische proces van lipideperoxidatie blokkeren, het lipidenmetabolisme in beschadigde levercellen normaliseren en vervolgens een antioxiderende rol spelen. Het verwijdert vrije zuurstofradicalen, vermindert de ontstekingsgraad in levercellen, vermindert cytotoxiciteit en elimineert zo leverontsteking.

Het voorkomt het verlies van opgeloste celcomponenten, beschermt het enzymsysteem van levercellen, behoudt de integriteit van levercellen en voorkomt dat toxines de lever binnendringen en beschadigen. Silymarine kan het herstel van de ultrastructuur van levercellen bevorderen, de deling en groei van normale levercellen bevorderen en het vermogen van levercellen om RNA en eiwitten te synthetiseren verbeteren, waardoor het herstel- en regeneratievermogen van levercellen wordt verbeterd.

Het verbetert het vermogen van het reticulo-endotheliale systeem om macrofagen te produceren, versterkt de activiteit van macrofagen, versnelt de verwijdering van virussen en verbetert zo de leverfunctie. Het kan de activering van leverstellaatcellen door verschillende cytokines remmen en het ontstaan ​​van leverfibrose voorkomen.

Is Silymarine echt een antioxidant?

Silymarine is een natuurlijke stof met antioxiderende eigenschappen in huidcellen. Flavonoïden en flavonoïde glycosiden zijn de belangrijkste bestanddelen van silymarine. Studies hebben aangetoond dat beide componenten de waterstofperoxideproductie in keratinocyten kunnen verminderen en de door waterstofperoxide veroorzaakte celdood in de huid kunnen beperken.

In één onderzoek werd vastgesteld dat silymarine een dosisafhankelijke antioxiderende werking heeft in normale menselijke huidfibroblasten. Interessant is dat de laagste dosis silymarine, 0,0001%, de grootste antioxiderende werking had in het waterstofperoxide-geïnduceerde oxidatieve stressmodel. Deze conclusie is bijzonder belangrijk omdat het het belang van preklinische studies benadrukt om de juiste antioxidantconcentratie te selecteren om de huid optimaal te beschermen tegen oxidatieve stress. Deze preklinische test van de antioxidantcapaciteit is niet beperkt tot silymarine, maar zou moeten worden uitgebreid naar andere antioxidanten. Dit kan helpen bij het optimaliseren van de concentratieselectie van natuurlijke producten die worden opgenomen in effectieve huidverzorgingsingrediënten voor gebruik door patiënten.

Silymarine heeft zijn fotobeschermende eigenschappen aangetoond in dierlijke huidmodellen. In muismodellen verminderde behandeling met silymarine de UVB-geïnduceerde intracellulaire waterstofperoxideproductie in de opperhuid en lederhuid. Bovendien beschermt silymarine tegen UVB-geïnduceerde zonnebrand. Daarnaast heeft silymarine fotobeschermende eigenschappen in de menselijke huid door de reactieve zuurstofradicalen-gerelateerde routes te moduleren en UVB-geïnduceerde apoptose van keratinocyten te remmen via antioxidatieve mechanismen.

Silymarine heeft antifibrotische eigenschappen aangetoond in in-vitromodellen. Behandeling van primaire dermale fibroblasten met silymarine resulteerde in een downregulatie van de collageensynthese van type I. Deze downregulatie van collageen is te wijten aan remming van de TGF-β-route via Smad2/3-signalering.

Waarvoor kan silymarine gebruikt worden?

Medisch veld

Silymarine heeft een antioxidatieve stressremmende werking, bevordert de eiwitsynthese en celregeneratie. Het is een traditioneel geneesmiddel voor de behandeling van diverse leveraandoeningen en vergiftiging door giftige paddenstoelen. Naarmate fundamenteel onderzoek zich verder verdiept, blijkt het de celcyclus te reguleren, celapoptose te induceren, neovascularisatie te remmen, ontstekingsremmend, lipidenregulerend en neuroprotectief te zijn.

Gezondheidszorgproducten veld

Silymarine wordt voornamelijk gebruikt in gezondheidsproducten als ingrediënt voor leverbescherming. Het kan de lever effectief helpen bij het afvoeren van gifstoffen, het verlagen van een overmatig cholesterol- en triglyceridengehalte in het menselijk lichaam, en het uitscheiden van gifstoffen uit de galwegen na verwerking door de lever. Dit heeft als voordeel dat het het bloed zuivert, ontgift en een mooiere huid geeft.

Voedselveld

Silymarine kan worden gebruikt als voedingsadditief en aan voedsel worden toegevoegd om de gezondheidswaarde ervan te verhogen. Het kan bijvoorbeeld worden gebruikt bij de productie en verwerking van functionele voedingsmiddelen, dranken en gezondheidsproducten.

Cosmetisch gebied

Silymarine kan ook worden gebruikt in de cosmetica-industrie omdat het een bepaalde antioxiderende werking heeft en effectief overtollige vrije radicalen in het lichaam kan verwijderen om schade aan lichaamscellen te voorkomen.